Wystawa THEATRUM SACRUM przygotowana przez Muzeum KUL prezentuje dotychczasowe działania konserwatorskie jakie podjęło muzeum w celu ratowania sakralnego dziedzictwa – głównie rzeźb, które w różnych okolicznościach trafiały do katolickiego uniwersytetu. Dzięki różnorodności dzieł ekspozycja jest niezwykłym, pełnym dynamiki i nieoczekiwanych zwrotów akcji barokowym theatrum sacrum. Jego aktorami są stworzone ku chwale Boga – nierzadko przez najznamienitszych twórców tamtych czasów – zastępy aniołów i świętych.

Trzon prezentacji stanowią pełnoplastyczne barokowe rzeźby sakralne, które tworzą dziś jedną z największych i równocześnie najwartościowszych kolekcji nowożytnej plastyki ołtarzowej w Polsce. Większość z figur powstała w puławskich pracowniach Johanna Eliasa Hoffmanna (ok. 1690-1751) i jego kontynuatorów – Sebastiana Zeisla (czynny 1745 – ok. 1780) oraz Johanna Ferdinanda Kargiera (czynny ok. 1743-1785). Do KUL przekazane zostały w 1956 r. za zgodą Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zbiorów przy Ministerstwie Kultury i Sztuk.

Na uwagę zasługują dzieła rzeźbiarzy Georga Schrötera (1650-1717) i o pokolenie młodszego Antona Dorazila (około 1695-1759), powstałe w kręgu mecenatu krzeszowskich cystersów. W przypadku nadnaturalnej wielkości figury unoszącego się Chrystusa dłuta pierwszego z przytoczonych tu artystów mamy wedle wszelkiego prawdopodobieństwa do czynienia z elementem rzeźbiarskiego wystroju jednej z kaplic Drogi Krzyżowej w Krzeszowie. Owe rzeźby pochodzą z daru Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej, przekazane do KUL w 1956 r.

Ciekawym uzupełnieniem wystawy jest niewielki, acz ciekawy zbiór nowożytnego malarstwa. Miejsce szczególne zajmuje w nim obraz Pokłon pasterzy namalowany najprawdopodobniej w kręgu włoskiego malarza Giorgia Gandiniego del Grano (kon. XV w. – 1538) podług kompozycji genialnego Antonia Allegriego da Correggio. Mocno zniszczone dzieło poddane zostało w ostatnich latach bardzo złożonym pracom konserwatorskim. Ponadto prezentowane są obrazy przedstawiające wizerunki św. Antoniego oraz św. Jana Kantego oraz karpacka ikona św. Jerzego.

Dopełnieniem ekspozycji są cztery figury gotyckie Madonn z Dzieciątkiem, gotycka szafa ołtarzowa oraz unikatowy XVIII-wieczny krucyfiks wykładany macicą perłową – luksusowa pamiątka z pielgrzymki do Ziemi Świętej.

Zabytki, które trafiły do zbiorów KUL, w większości zachowały się w formie częściowych destruktów, z ubytkami elementów rzeźbiarskich i warstw wykończeniowych. Przeprowadzona została konserwacja zachowawcza, która nie zmierzała do ukrycia zniszczeń, a miała wydobyć i podkreślić wartości historyczne, artystyczne, dokumentacyjne i estetyczne.